آسيب شناسي کارگزاران حکومت از ديدگاه نهج البلاغه
آسیبهای معرفتی، سطحینگری، تفکر التقاطی، تحجر و جمود فکری و آسیبهای اخلاقی ازجمله آسیبهای فردی ذکر شده در فصل نخست این کتاب است. نویسنده در فصل دوم که مختص آسیبهای اجتماعی کارگزاران حکومت بوده به مواردی همچون آسیبهای سیاسی، سازشکاری، ضعف مدیریت، سرسپردگی، بیتوجهی به اصل مشورت، آسیبهای اقتصادی مانند رشوهخواری، اختلاس، انحصارطلبی و اشرافیگری و همچنین آسیبهای قضایی اشاره میکند.
- ویژگی ها
- ناشر: بنیاد نهجالبلاغه
- نویسنده/نویسندگان: مجتبي فايق
- قطع: رقعي
آسيب شناسي کارگزاران حکومت از ديدگاه نهج البلاغه
در مقدمه کتاب آمده است: «بدون تردید موضوع حکومت و چگونگی آن در هر نظام فکری و سیاسی اهمیتی ویژه دارد. در طول تاریخ هر مکتب و عقیدهای که تصور آرمانی از جامعه داشته است، بهگونهای خود را در مواجهه با موضوع حکومت، کشورداری و حواشی آن دیده است و برای آن طرح و برنامهریزی ارائه کرده است. سخن و سیره امیرمومنان علی (ع) که در میان معصومین (ع)، تنها فردی است که افزون بر مقام امامت، بر کرسی خلافت ظاهری نیز تکیه زد، دارای اهمیتی دوچندان است. تبیین این گفتار و اندیشه میتواند نظام سیاسی و حکومتی اسلام را تبیین کند. کارگزاران در شکلگیری شاکله حکومت، نقشی برجسته دارند. آنان هستند که در مواجهه با امکاناتی که حوزه قدرت میآفریند؛ میتوانند با پرهیز از هواهای نفسانی، شاکلهای مثبت و خیراندیش به حکومت بدهند یا اسیر هواهای نفسانی باشند و حکومت را به اسبابی برای تمنیات خود و عدهای قرار دهند. از اینرو چگونگی انتخاب، انتصاب و کنترل کارگزاران اهمیت مییابد.»